Bifurkacja interpretacji świata

Gdzieś ktoś kiedyś jakoś z kimś o czymś coś...

Ależ sensów otwartych w tego typu słowach!

Jest punkt wyjścia z każdego z tych słów. Dookreślić można wszystko. Tylko często pada pytanie - po co? Może nie tylko tak wygodniej, ale szerzej.  Interpretowalne staje się to, co otwarte na odbiorcę, ale i na samą rzeczywistość. Pragmatyka jako relacja treści z odbiorcą jest na pewno o wiele większa, szersza i przede wszystkim głębsza od samego znaczenia na płaszczyźnie semantycznej. To myśl sprawia, że jedno uogólnienie staje się" kosmosem", czyli nieskończonością odbioru i interpretacji świata. Jeśli dzieło jest granicą jego interpretacji, to widzenie świata znaczącego, odkrywanie tego, co między słowami, barwami, czy dźwiękami, staje się na tyle otwarte, na ile ludzka wyobraźnia sięgać może danej treści. To człowiek i jego doświadczenie kultury oraz jego horyzonty wyznaczają granice interpretacji. Ponadto intertekstualne odczytanie dzieła uwarunkowane jest zarówno wiedzą merytoryczną, jak i ilością przeczytanych i odczytanych dzieł. To swoista kula śnieżna. Im więcej przeczytasz, tym więcej sensów odkryjesz. Zatem interpretacja dzieł to swoista ciągła bifurkacja, która rozszerza każdy element o znaczenie i sposób zrozumienia. Interpretacja to dialektyczne odczytanie dzieła, które wciąż stwarzając kolejne (często sprzeczne) realizacje, staje się nową rzeczywistością, a oznacza to, że i nową możliwością - nową potencjalną kreacją.

Sam sposób zrozumienia świata jest już przecież interpretacją jego elementów. Co więcej - zrozumienie świata zawsze jest kompatybilne z otwartością umysłu, tolerancją, sposobem wychowania, kulturą, językiem itd. Zrozumienie poszczególnych elementów świata jest kolejnym etapem stwarzania świata na płaszczyźnie estetycznej, etycznej czy moralnej. Człowiek tak widzi świat i tak go rozumie, na ile go interpretuje. A interpretując, jest niczym Kreator - jego zrozumienie jest stworzeniem nowego elementu świata, który nigdy nie będzie taki sam i nigdy nie będzie powtarzalny.

Każda in­ter­pre­tac­ja jest już działalnością twórczą. 

/Mieczysław Jastrun/